De Tweede Kamer wil een einde maken aan de invloed van ongerichte reclames voor risicovolle kansspelen. Een motie met die strekking is aangenomen door een meerderheid in de Tweede Kamer.
Sinds het online gokken in oktober is gelegaliseerd, is er een toename van meer dan 50 procent gespeelde uren per maand te zien ten opzichte van het aantal uren voor oktober, blijkt uit cijfers van Similarweb. De initiatiefnemer van de motie, Michel van Nispen (SP), benadrukt dat het aantal reclames 'de spuigaten uitloopt'.
Volgens Kamerleden die de motie hebben gesteund, was dit niet het doel van de legalisatie, maar maken zij zich wel zorgen over de mogelijk grote maatschappelijke gevolgen.
Ongerichte reclame
Het gaat specifiek om een verbod op ongerichte reclames voor risicovolle kansspelen, die bijvoorbeeld jongeren onder de 25 jaar kunnen bereiken. Elf bedrijven hebben een vergunning om online gokspellen aan te bieden en mogen daar reclame voor maken. Hoewel de wet wel beperkingen oplegt, vindt een meerderheid van de Tweede Kamer dat er meer moet gebeuren.
Dat er sinds de legalisering een groot aantal gokreclames te zien is, was volgens Ruben Cusell van creatief bureau WeFilm, wel te verwachten. 'Deze bedrijven hebben veel geld en zaten op hun kans te wachten.'
De legalisatie is bedoeld om mensen van illegale- naar legale goksites te halen, zegt Cusell. 'Nu ziet men dat niet alleen deze groep wordt bereikt, maar ook nieuwe mensen heeft aangetrokken. Ook al had de politiek dat niet voor ogen, is het logisch dat dit is gebeurd.'
Gerichte reclame
Volgens Cusell is het een lastige situatie. 'Het is moeilijk om ongerichte reclame te meten, want ook al zet een bedrijf in op een bepaald programma met een bepaalde doelgroep, je weet nooit wie er precies kijkt of hoe oud diegene is. Het is daarom een beetje naïef gedacht dat je bijvoorbeeld de groep onder de 25 jaar kan uitsluiten van bepaalde reclame.'
Verbod
Uiteindelijk is er een reële kans dat er toch een totaalverbod komt voor online gokreclames, denkt Cusell. 'Zolang we als maatschappij vinden dat gokken erbij hoort, verwacht ik geen verandering. Misschien wél zodra we met z'n allen beseffen dat gokverslaving ook gewoon een ziekte is, net als elke andere verslaving. Daarbij verdient de staak ook nog zeer veel geld aan de gokindustrie.'
